Beste vrienden,

Dr. Alveda King, nicht van Martin Luther King jr., sprak op 22 juni 2010 op een bijeenkomst van de werkgroep Menselijke Waardigheid in het Europees parlement in Brussel.

Lees haar gedachten over de rol van mensenrechtengroeperingen en de bescherming van het leven – wat voor haar een belangrijk punt is.

Uw Europa voor Christus!-Team

 

- * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * -

 

Martin Luther Kings droom vandaag - beschouwing door zijn nicht

Dr. Alveda King

“De boodschap die ik wil brengen komt uit mijn hart, uit liefde voor het leven en het gezin, en vanuit een overgeërfd plichtsgevoel om de meest kwetsbaren in de samenleving te verdedigen.

Mijn speech vandaag en mijn werk als burgerrechtenactivist zijn op drie heel eenvoudige waarheden gebaseerd.

- dat ieder mens respect verdient uit hoofde van zijn mens-zijn;

- dat op geen enkel ogenblik iemands leven minder of meer menselijk wordt; en

- dat elk menselijk leven begint bij het fysiek ontstaan.

Als gevolg van deze drie stellingen heeft elk menselijk wezen, geboren of ongeboren, rechten en die rechten moeten worden gerespecteerd door de samenleving en door de wet beschermd worden.

Berouw is de eerste stap om een ziel te redden; het is ook de eerste stap om een cultuur te veranderen. Ik weet dit omdat ik mijn cultuur, mijn Amerika, heb zien veranderen tijdens mijn leven.

Er was zoveel bloedvergieten en er was zoveel verdriet omdat sommige mensen in de Verenigde Staten dachten dat de Afrikaanse Amerikanen geen respect waardig waren. We werden bespuwd. We werden neergeknuppeld en geslagen. En we werden gelyncht. We werden gedood omdat we werden beschouwd als minder dan ten volle menselijk. Zo is het vandaag met het leven van de ongeboren baby's - die in de baarmoeder gelyncht worden.

Maar racisme onderdrukte niet alleen Afro-Amerikanen, het maakte ook het geweten van de onderdrukkers ongevoelig. Mensen vonden dat de verzinsels van racisten hun eigen leven comfortabeler, gemakkelijker maakten en zij raakten vast in die leugens. Ze werden afhankelijk van die leugens. En dus geloofden ze datgene waarvan ze in hun hart wisten dat het niet waar was. Zo gaat het met de leugens van aborteurs vandaag.

De ongeborenen van vandaag zijn de zwarten van gisteren - best uit het zicht en uit het hart gehouden, omdat zij ons herinneren aan de onrechtvaardigheden die we begaan. Het probleem voor aborteurs en hun aanhangers is echter hetzelfde probleem waarmee segregationisten en racisten geconfronteerd werden ... de werkelijkheid. Ongeboren baby's zullen niet verdwijnen. Dus het werk van de abortus-industrie bestaat erin de menselijkheid van degenen die zij exploiteren en discrimineren te ontkennen.

Maar wat als we datgene wat we al die jaren gedaan hebben niet langer kunnen wegredeneren? Zoals de Texaanse directeur van een abortuskliniek die onlangs haar werk stopzette toen ze de echografie van de baby die ze hielp aborteren zag? Wat als de waarheid zo helder en zo overtuigend wordt dat de maatschappij gewoon niet verder onverschillig of medeplichtig kan blijven aan de grote leugen? Wel, dan moeten we doen wat tegen onze natuur ingaat - we moeten onszelf vernederen, onze fouten toegeven en onze wegen veranderen.

En dat, in feite, is wat mijn land deed dankzij de burgerrechtenbeweging. Amerika veranderde omdat Amerikanen in hun hart geraakt werden – harten waarvan de Bijbel ons zegt dat Gods wet erin geschreven staat. We kunnen proberen om ons geweten te verdringen, om onze gedachten te indoctrineren of plat te spuiten zodat we niet kunnen of willen denken, maar een gevoel van goed en kwaad is aan elkeen van ons gegeven. Het is dit morele besef dat de Amerikaanse cultuur met betrekking tot racisme veranderd heeft.

Ik denk dat hetzelfde morele besef elke cultuur kan veranderen m.b.t. abortus. Het zal niet plotseling gebeuren. Maar het is al bezig.

In onze harten weten we dit. Te lang hebben we al de andere kant opgekeken. We wilden hierin niet betrokken worden. We hebben onszelf ervan overtuigd dat mensen nooit hun mening over abortus zullen veranderen. Ik ben hier om u te vertellen dat dit niet waar is. Ik heb verandering gezien, bij mijzelf, bij anderen, en bij mijn volk. Wat gebeurde met slavernij en racisme, gebeurt nu met abortus. Degenen die de macht hebben om te spreken in naam van de vervolgden, moeten dit doen. Wij zijn de beschermers van onze broeders. En wat met hen gebeurt, gebeurt met ons.

Dr. Martin Luther King jr. schreef vanuit een gevangeniscel: "onrechtvaardigheid ergens is een bedreiging voor rechtvaardigheid overal." Of een kind in Birmingham (Alabama) of Birmingham (Engeland) wordt geaborteerd, abortus is een aanval op wat mijn oom Martin de Geliefde Gemeenschap noemde.

Mijn oom Martin had een droom. Hij droomde dat we zouden leven vanuit dat wat vanzelfsprekend is - dat alle mensen gelijk zijn geschapen. Hij riep Amerika op om onze fouten toe te geven en ons ervan af te keren.

Vandaag doe ik een beroep op iedereen, ongeacht nationaliteit, ras of religie, om onze fouten toe te geven ons ervan af te keren. Ik denk dat de ontkenning van het recht op leven het grootste onrecht is waar we in de wereld vandaag voor staan. Er zit geen medelijden in het doden. Er zit geen rechtvaardigheid in het afschrijven van mensen uit het menselijk geslacht.

Ik vraag mij enkel af hoe zo’n droom kan verder gaan – de droom van gelijkheid voor iedereen – als we onze kinderen vermoorden? Hoe kan de droom verder leven als we anderen hun fundamentele menselijke waardigheid en respect onthouden? Hoe kan de droom verder leven als we niet handelen namens hen?”