Beste vrienden,

 

Als christenen geloven wij dat God mens werd om ons te redden. Dat is de blijde boodschap! Deze liefde, die God zijn volk getoond heeft, en zijn voorbeeld worden vandaag vaak buiten beschouwing gelaten. Men kijkt enkel naar de morele vragen – in het bijzonder op het vlak van seksualiteit. Dikwijls worden christenen door de hedendaagse maatschappij scheef bekeken omdat wij volgens een reeks frustrerende regels zouden leven. Stel u maar eens voor dat de publieke opinie evenveel belangstelling zou vertonen voor de liefde en de boodschap van Christus als voor de christelijke leer over seksualiteit. Jammer genoeg is juist het tegendeel het geval. De seksuele eenwording is een uitdrukking van de vervulling van de liefde, ja zelfs een uitdrukking van onszelf als schepselen naar het beeld van God (zie de Europabrief van november, ‘het lichaam openbaart God’). Seksualiteit is een zo waardevol geschenk, we moeten haar altijd dieper trachten te verstaan!

In de volgende Europabrief leest u waarom wij datgene dat zo innig verbonden is met wat wij zijn, moeten respecteren.

 

Voor een hernieuwd, op christelijke waarden gegrondvest Europa!

 

Uw “Europa voor Christus”-Team

 

PS: vergeet niet dagelijks een Onzevader te bidden voor een op christelijke waarden gebaseerd Europa!

 

 

- * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * - * -

 

 

“Profeten zijn vaak diegenen die te vroeg gelijk hebben”

 

van Mgr. André-Mutien Léonard

 

In een Duitse krant stond dat in Duitsland onlangs het geboortecijfer een tot nu toe niet eerder gezien dieptepunt van 8,5 geboorten op 1000 inwoners bereikt heeft. De huidige vruchtbaarheidsgraad bedraagt 1,36 kinderen per vrouw, maar kan makkelijk onder 1 vallen.

 

Het wordt dringend tijd om Goethes taal op band op te nemen, want demografen verkondigen dat – als er geen snelle en energieke ommekeer komt – de Duitsers, samen met hun taal, uitsterven, en wel binnen 12 generaties. Dit zou dan ongeveer in het jaar 2300 zijn. Deze trend kunnen we in bijna alle moderne maatschappijen vaststellen: een collectieve zelfmoord door de pil en abortus…

 

De onderrichtingen van Paulus VI en andere vertegenwoordigers van de Kerk over abortus en anticonceptie worden veelal als ouderwets voorgesteld. Met de tijd lijken deze waarschuwingen echter meer en meer profetisch.

 

Eerst iets over het thema anticonceptie: de relatie tussen de zinnelijke liefde van man en vrouw enerzijds en het openstaan voor het leven anderzijds, is zeer diep. Het is ingeschreven in het diepst van ons bestaan, maar ook in onze psyche, zoals Freud aangetoond heeft. Deze relatie is onze toevertrouwd aan onze verantwoordelijke vrijheid. Bij dieren hangt de relatie tussen paring en voortplanting af van de kracht van het instinct. Bij de mens is het de vrijheid die hiervoor moet instaan, op een verantwoorde wijze. Deze verantwoordelijkheid is aan respect gerelateerd, en niet enkel aan onze controle. Wat onze fysieke natuur betreft, hebben we door ondervinding geleerd dat een absolute controle tot ecologische catastrofen leidt.

 

Wat kunnen we dan over onze menselijke natuur zeggen, die immers lichamelijk en tegelijk geestelijk is? Het gevaar van de anticonceptie op lange termijn is dat ze liefde en voortplanting van elkaar scheidt. Dit maken we nu juist mee. Enerzijds wordt seks om de seks gecultiveerd, slechts op zichzelf betrokken, afgescheiden van het geschenk van de liefde en voert zo tot steriliteit, tot een “demografische winter”. Anderzijds wordt de voortplanting gescheiden van de vleselijke liefde tussen man en vrouw, met alle afwijkingen die zich aan de horizon vertonen of die zelfs al voorkomen.

 

Langzamerhand verstaat men de wijsheid die in de christelijke traditie leeft beter wanneer die aanbeveelt dat man en vrouw hun vruchtbaarheid zouden moeten beleven zonder onnatuurlijke anticonceptiemiddelen te gebruiken. Man en vrouw moeten op gelijke hoogte staan en die enkele dagen per maand waarin de vrouw vruchtbaar is, goed kennen. Als de geboorte van een kind voor een goede reden tijdelijk moet vermeden worden, kunnen ze toch nog intieme betrekkingen hebben op de andere dagen. Deze methodes zijn vandaag goed ontwikkeld en betrouwbaar. Naast het ecologische belang (er hoeven geen pillen ingenomen worden), hebben ze het immense voordeel dat ze man en vrouw bemoedigen om elkaar wederzijds te leren kennen en met elkaar te praten. Tegelijk respecteren ze de diepe relatie tussen de liefde en het geschenk van het leven, in plaats van die te vernietigen.

 

De Kerk is ook profetisch met betrekking tot het abortusvraagstuk. Dat wij nu hier zijn, is omdat wij gerespecteerd werden toen wij zelf kleine embryo’s, zeer kleine foetussen waren. Waarom zouden anderen nu niet hetzelfde respect verdienen? Niemand zou abortus plegen, geen parlement zou abortus legaliseren als abortus terugwerkende kracht zou hebben: wanneer namelijk al diegenen die niet geaborteerd werden toen abortus nog illegaal was, nu zouden kunnen worden gedood. Het loont de moeite hierover na te denken. Mogen we de Kerk ervoor danken dat ze ons helpt om zo te handelen en ons leert tegelijk het ongeboren kind en de vrouw die vaak erg door de ongewenste zwangerschap verontrust is, lief te hebben!

 

Profeten zijn dikwijls mensen die ‘te vroeg gelijk hebben’. Maar ze hebben ondanks alles gelijk!

 

 

André Léonard was professor filosofie aan de Université Catholique de Louvain (UCL), en is sinds 1991 bisschop van Namen (België). In 1987 was hij ook lid van de Internationale Theologische Commissie van de Congregatie van de Geloofsleer.